Τα τελευταία χρόνια συχνά διακινούνται θέσεις και τοποθετήσεις αρκετά απαισιόδοξες για το μέλλον της παραδοσιακής μαχόμενης δικηγορίας. Συχνά είναι υπερβολικά απαισιόδοξες, αρνητικές και αποθαρρυντικές. Ο διάλογος είναι φύσει ατέρμονος επί σχετικών ζητημάτων και άπαντες μπορούμε να συμφωνούμε ή να διαφωνούμε.
Σημασία έχει ότι οι πολίτες, οι ιδιώτες, οι επιχειρήσεις, τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα εν γένει, που χρειάζονται έναν μαχόμενο ή μία μαχόμενη δικηγόρο, υπάρχουν, όπως υπάρχουν παράλληλα όσοι-όσες-όσα χρειάζονται μία δικηγορική εταιρεία. Η γενική δικηγορία δεν είναι ξεπερασμένη, δεν είναι δευτερεύουσα, δεν είναι υποδεέστερη. Αρκετά συχνά η γενική δικηγορία μπορεί να είναι ιδιαιτέρως υψηλού επιπέδου, ελκυστική και πολλαπλώς ωφέλιμη στο χειρισμό της υπόθεσης του εντολέα μας, χαρίζοντας αξιοθαύμαστη αυτοπεποίθηση και ευρυμάθεια στο δικηγόρο. Ομοίως η ειδίκευση στο χειρισμό ενός ή περισσοτέρων ειδών διαφορών εξασφαλίζει τη γνωστική άνεση απασχόλησης και τη δυνατότητα βάσιμης πρόβλεψης των πιθανών εκβάσεων μιας υπόθεσης, αλλά δεν αρκεί. Προσωπικά, ειδικεύομαι ως δικηγόρος και ως διαμεσολαβητής σε συγκεκριμένες διαφορές, αλλά θαυμάζω τη γενική δικηγορία και την ασκώ στο μέτρο του εφικτού.