Η φιλοσοφική θέση-διερώτηση είναι γνωστή: «γνώμη μπορούν να έχουν όλοι ανεξαιρέτως, γνώση για να έχουν γνώμη, έχουν;». Η επίκληση τετριμμένων και αμφιλεγόμενων κοινοτοπιών ενίοτε ενδείκνυται, ιδίως σε περιπτώσεις ακροθιγούς πραγμάτευσης ενός ζητήματος.
Περί της άγνοιας ως προς το θεσμό της διαμεσολάβησης ο λόγος. Οι παρούσες γραμμές, με ορατό τον κίνδυνο να κομίζουν γλαύκας εις Αθήνας, στοχεύουν στην παροχή μιας ελάχιστης συνδρομής στην διυποκειμενική θεώρηση και προβολή της διαμεσολάβησης, όπως ισχύει στην ελληνική έννομη τάξη βάσει του Νόμου 4640/2019 προς εναρμόνιση με την Οδηγία 2008/52 ΕΚ του ενωσιακού νομοθέτη. Κατ’ αρχάς, η άγνοια δε νοείται αποκλειστικά ως ολοκληρωτική έλλειψη πληροφόρησης ενός πολίτη που κατορθώνει «να μην έχει παρτίδες με την ελληνική δικαιοσύνη», αν και διαβιοί στην Ελλάδα, αλλά νοείται εξίσου ως νομιζόμενη ή ελλιπής γνώση εκείνων, οι οποίοι βαρύνονται με το «καθήκον» επαρκούς και διαρκώς εμπλουτιζόμενης γνώσης για τη διαμεσολάβηση, δηλαδή των νομικών επιστημόνων.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: https://www.propago.gr/to-thema-tis-imeras/echthros-tis-diamesolabisis-i-agnoia/
Πηγή: Propago.gr